Inleiding
Nederland kent binnen Europa een unieke verplichting: werkgevers moeten bij ziekte tot wel twee jaar lang loon doorbetalen. Dit legt aanzienlijke financiële risico’s bij werkgevers neer, zeker in vergelijking met andere Europese landen waar de verplichting veel korter of lichter is. In deze blog wordt uitgelegd waarom Nederland hierin zo afwijkt en welke gevolgen dat heeft.
Nederland koploper in loondoorbetaling bij ziekte
Veel ondernemers denken wel twee keer na voordat zij personeel in vaste dienst nemen. Dat heeft alles te maken met de verplichting om bij ziekte gedurende twee jaar het salaris door te betalen. Als je dit vergelijkt met andere Europese landen, valt direct op dat Nederland hierin flink uit de pas loopt.
In landen als Scandinavië bedraagt de loondoorbetalingsplicht ongeveer 14 dagen. In België is dat twee tot vier weken, in Duitsland zes weken. Engeland wijkt af: daar krijg je weliswaar 28 weken doorbetaald, maar het gaat slechts om een kleine uitkering van ongeveer honderd euro per maand. In Nederland gaat het om een doorbetaling van 70% tot 100% van het laatstverdiende loon, en dat maar liefst twee jaar lang. Geen enkel ander Europees land kent zo’n zware verplichting voor werkgevers.
Gevolgen voor werkgevers
De verplichting om twee jaar loon door te betalen maakt het aannemen van personeel risicovol, zeker voor kleine bedrijven. Werkgevers zijn daarnaast ook verantwoordelijk voor de re-integratie van de zieke werknemer. Ze moeten passende arbeid aanbieden, regelmatig evalueren en aan allerlei administratieve verplichtingen voldoen.
Gaat er iets mis in het re-integratietraject, dan kan het UWV een loonsanctie opleggen. Dit betekent dat de werkgever het loon nog een derde jaar moet doorbetalen. De kosten en risico’s stapelen zich dan snel op. En hoewel het mogelijk is om een verzuimverzekering af te sluiten, zijn de premies hiervoor hoog, zeker voor kleinere ondernemers.
Bovendien wordt er, helaas, ook misbruik gemaakt van de regeling. Niet iedere ziekmelding is even terecht en werkgevers hebben maar beperkt de mogelijkheid om hier effectief tegen op te treden zonder juridische risico’s te lopen.
Rem op vaste dienstverbanden
De lange periode van loondoorbetaling maakt het begrijpelijk dat veel werkgevers kiezen voor flexibele arbeidskrachten of zzp’ers in plaats van personeel in loondienst. Het risico dat een werknemer langdurig uitvalt, kan immers desastreuze financiële gevolgen hebben voor kleine bedrijven.
Als de wetgever serieus werk wil maken van het terugdringen van het aantal flexwerkers en zelfstandigen zonder personeel, is het logisch om de duur van de loondoorbetalingsplicht tijdens ziekte te verkorten. Een kortere periode zou de risico’s voor werkgevers aanzienlijk beperken en het aantrekkelijker maken om mensen in vaste dienst te nemen.
Conclusie
De langdurige loondoorbetalingsplicht bij ziekte maakt het aannemen van personeel risicovol, vooral voor kleine werkgevers. Dit draagt bij aan de populariteit van flexibele arbeidsrelaties. Een verkorting van de loondoorbetaling zou de risico’s beperken en vaste dienstverbanden aantrekkelijker kunnen maken. Een herziening van de regels lijkt daarom noodzakelijk.
Deze blog is geschreven door mr. Stijn Blom, arbeidsrechtadvocaat bij Arbeidsadvocaat.nl B.V. Stijn heeft ruime ervaring in het arbeidsrecht en ondersteunt ondernemers dagelijks bij uiteenlopende arbeidsrechtelijke vraagstukken. Van ontslagzaken tot het opstellen van waterdichte overeenkomsten en reglementen – met zijn praktische en persoonlijke aanpak helpt hij werkgevers en werknemers vooruit. Meer weten? Bezoek Stijn’s pagina.
Arbeidsadvocaat.nl denkt graag met u mee als u vragen heeft over loondoorbetaling tijdens ziekte. Neem gerust contact op.
April 2025
