Passende arbeid

Wat is passende arbeid?

Passende arbeid is gedefinieerd in artikel 7:658a lid 4 BW en bijvoorbeeld in artikel 9 lid 3 van de Ontslagregeling. Het gaat kortgezegd om aangepast werk dat in overleg met de bedrijfsarts aan de werknemer kan opgelegd, waardoor deze alsnog werkzaamheden kan verrichten. Wat wordt beschouwd als passend, hangt af van persoonlijke omstandigheden zoals het arbeidsverleden van de werknemer, zijn opleiding, gezondheid, loon, en wat de bedrijfsarts op basis van al die factoren ziet als geschikte, passende arbeid. Als die passende arbeid verricht kan worden bij de eigen werkgever, dan is sprake van re-integratie in het eerste spoor. Van de werkgever wordt dan ook verwacht deze passende arbeid aan te bieden en de werkplek daartoe desnoods aan te passen. Het doel van de passende arbeid is in eerste instantie om weer toe te werken naar de eigen ‘bedongen arbeid’, oftewel om op ten duur weer volledig de eigen functie te vervullen waarvoor de werknemer is aangenomen. Het kan ook zijn dat er geen verwachtingen meer zijn dat de eigen functie nog vervuld kan worden, maar dat de aangepaste, passende arbeid wel kan worden voortgezet. In dat geval kan het zijn dat de voorheen ‘passende arbeid’ nu de ‘nieuw bedongen arbeid’ wordt, oftewel: de nieuwe functie die de werknemer in het vervolg blijft uitvoeren. Passende arbeid kan in sommige gevallen ‘stilzwijgend’ de bedongen arbeid worden. Als de overgang van passende arbeid naar bedongen arbeid stilzwijgend is, dan moet onder andere worden beoordeeld of de werknemer er gerechtvaardigd op mocht vertrouwen dat die overgang heeft plaatsgevonden. Dat ligt aan de omstandigheden van het geval. Anderzijds kunnen werknemer en werkgever ook samen afspreken dat de passende arbeid voortaan de bedongen arbeid wordt.